Często zastanawiamy się, czy powinniśmy wykonać tłumaczenie zwykłe, czy przysięgłe. Warto na początku zaznaczyć, że w obu rodzajach tłumaczeń nie ma żadnej różnicy merytorycznej, każde z nich będzie wysokiej jakości, poprawne językowo i gramatycznie. Występuje natomiast dość istotna różnica w wymaganiach formalnych takich tłumaczeń.
Czym jest zatem tłumaczenie przysięgłe? W zasadzie poprawna nazwa tego typu tłumaczeń to tłumaczenie uwierzytelnione. Potoczna nazwa, którą często operujemy, wzięła się od osoby, która wykonuje takie tłumaczenia, czyli od tłumacza przysięgłego. Tłumacz przysięgły to osoba, która po zdaniu egzaminu państwowego, została zaprzysiężona przez Ministra Sprawiedliwości, i posiada pieczęć i prawo do wykonywania tłumaczeń uwierzytelnionych. Główna różnica pomiędzy tłumaczeniem zwykłym, a przysięgłym to właśnie forma, w jakiej sporządzane jest tłumaczenie. Tłumaczenie przysięgłe jest drukowane, na każdej stronie podbite jest pieczęcią i podpisane przez tłumacza przysięgłego, na końcu opatrzone jest klauzulą poświadczającą. Dzięki temu, dokument nabiera formy urzędowej. Tłumacz wykonujący takie tłumaczenie bierze pełną odpowiedzialność za sporządzony dokument, a jego pracę reguluje ustawa o zawodzie tłumacza przysięgłego.
Tłumaczenie zwykłe natomiast wydawane jest w większości przypadków w formie elektronicznej, z reguły jest to edytowalny plik tekstowy. Takie tłumaczenie nie zawiera podpisu ani pieczęci osoby, która je wykonała i nie jest oficjalnym dokumentem. Tłumaczenie zwykłe w zasadzie może wykonać każda osoba, która ukończyła filologię i posiada wystarczające kompetencje językowe i tłumaczeniowe. Jak już wspomnieliśmy nie oznacza to oczywiście, że w kwestii merytorycznej będzie ono gorsze od tłumaczenia przysięgłego, pod względem szeroko pojętej jakości tłumaczenia jest dokładnie takie samo.
Kiedy potrzebne jest tłumaczenie przysięgłe?
Najczęściej wtedy, gdy potrzebny jest oficjalny dokument urzędowy, czyli takimi tłumaczeniami z reguły będą dokumenty sądowe, procesowe, umowy, akty kupna/sprzedaży, świadectwa, dyplomy, dokumenty medyczne, czy też wszelkie dokumenty, potrzebne do urzędów, czy instytucji państwowych.
A kiedy zwykłe?
Stosujemy je w przypadku wszystkich dokumentów i tekstów, które nie muszą mieć oficjalnego charakteru, bądź potrzebne są na własny użytek. Na przykład: instrukcje obsługi, książki, strony internetowe, katalogi, publikacje naukowe, opisy produktów, teksty biznesowe czy marketingowe.